W swojej wieloletniej praktyce trenerskiej zauważyłem, że problemy większości moich podopiecznych są ściśle skorelowane ze stanem zdrowia. W wyniku złego stylu odżywiania oraz braku aktywności fizycznej ludzie zaczynają tyć i przestają się komfortowo czuć we własnej skórze, w związku z czym zgłaszają się do mnie. Niestety, bardzo często nie zdajemy sobie sprawy z tego, że wygląd w dużej mierze odzwierciedla nasz stan zdrowia. Warto mieć świadomość, że nawet jeżeli zaburzenia hormonalne i metaboliczne nie były powodem wystąpienia otyłości, to długotrwała otyłość prawie zawsze prowadzi do powstania wielu chorób i problemów zdrowotnych (np. hiperinsulinizm, leptynooporność, insulinooporność, zaburzenia hormonalne itd.).

W związku z tym, że od 12 roku życia sam cierpię na nieuleczalne choroby metaboliczne oraz zaburzenia hormonalne doskonale wiem, że osiągnięcie wymarzonych „efektów” przez osobę z rozchwianym układem hormonalnym lub metabolicznym w większości przypadków jest niezwykle trudne lub wręcz niemożliwe.

Dlatego wiele lat temu uznałem, że jedynym sposobem, aby skutecznie pomagać moim podopiecznym (a w tym również sobie i swojej mamie, która cierpi na chorobę Hashimoto oraz wiele innych autoimmunologii) – jest zagłębienie się w endokrynologię, biochemię, dietetykę kliniczną, neurologię oraz układ immunologiczny i pokarmowy. W tym czasie przeczytałem ogromną ilość publikacji medycznych, książek (w większości w języku angielskim), podręczników i encyklopedii dla lekarzy oraz brałem udział w licznych szkoleniach, konferencjach i webinariach.

Dlatego wiele lat temu uznałem, że jedynym sposobem, aby skutecznie pomagać moim podopiecznym (a w tym również sobie i swojej mamie, która cierpi na chorobę Hashimoto oraz wiele innych autoimmunologii) – jest zagłębienie się w endokrynologię, biochemię, dietetykę kliniczną, neurologię oraz układ immunologiczny i pokarmowy. W tym czasie przeczytałem ogromną ilość publikacji medycznych, książek (w większości w języku angielskim), podręczników i encyklopedii dla lekarzy oraz brałem udział w licznych szkoleniach, konferencjach i webinariach.

Wszystko po to, żeby zrozumieć mechanizmy działania naszego organizmu nie tylko z punktu czysto teoretycznego, ale również żeby móc w praktyce pomagać ludziom poprzez diagnostykę występujących u nich problemów zdrowotnych i jednostek chorobowych a następnie znajdowanie przyczyny ich wystąpienia i skutecznego postępowania, mającego na celu poprawę stanu zdrowia.

Mam tu oczywiście na myśli odpowiednią dietoterapię, suplementację, higienę życia oraz dobranie odpowiedniego rodzaju/intensywności aktywności fizycznej pod konkretną jednostkę chorobową.

Niestety takich Januszy medycyny i dietetyki jest w naszym kraju wielu. Dużym problemem jest brak holistycznego podejścia do pacjenta. Lekarz często skupia się na swojej wąskiej specjalizacji, zapominając, że nasze ciało to ogromny zbiór współpracujących ze sobą układów i organów, a rozregulowanie jednego może w dużym stopniu wpływać na pracę pozostałych.

Jednym z kluczowych aspektów jest również brak umiejętności diagnostycznych. W trakcie swojej wieloletniej pracy, konsultowałem i współpracowałem z setkami osób. Większość z nich miała duże doświadczenie ze służbą zdrowia, ponieważ przez lata szukały pomocy u wielu różnych lekarzy. Ilość opowieści, które słyszałem o nieodpowiedzialności niektórych lekarzy, budzi ogromny niepokój i zażenowanie. Niestety te niekompetentne osoby rzucają bardzo niekorzystny cień na pozostałych lekarzy, którzy podchodzą do swojej profesji w sposób rzetelny i profesjonalny.

Diagnostyka tarczycy / choroby Hashimoto / Gravesa-Basedowa na podstawie samego TSH, zlecanie krzywej glukozowej bez pomiaru insuliny, kierowanie się wyłącznie przekroczeniem dopuszczalnych norm oraz totalny brak wywiadu podczas analizowania wyników badań (np. wysiłek fizyczny ma wpływ na poziom TSH, ALAT, ASPAT, itd… rodzaj stosowanej dotychczas diety będzie miał wpływ na wyrzut insuliny po obciążeniu glukozą itd… ilość i jakość snu w nocy przed badaniem ma wpływ na poziom kortyzolu i glukozy, można by tak było wymieniać w nieskończoność). Bardzo często zdarza się , że lekarz wysnuwa mylną diagnozę, ponieważ nie zapoznał się ze stylem życia danej osoby.

Podstawowe czynniki wpływające na pogorszenie się stanu zdrowia:

• przetworzona żywność – mowa tu oczywiście o cukrze i tłuszczach trans oraz składnikach antyżywieniowych (lektyny pokarmowe [np. Gluten, WGA], kwas fitynowy itd.)
• brak ruchu, siedzący tryb życia – aktywność fizyczna jest dla naszego ciała czymś niezbędnym ze zdrowotnego punktu widzenia. Ma ona ogromny wpływ na nasz metabolizm, układ krążenia oraz szereg innych rzeczy, ściśle związanych z prawidłowym funkcjonowaniem organizmu
• chroniczny stres –w środowisku naturalnym stres przez setki tysięcy lat pomagał nam przeżyć (mobilizacja do ucieczki, gonitwy, szukania pokarmu itd.). W naturze stres był ściśle związany z aktywnością fizyczną, niestety obecnie ma on głównie podłoże psychologiczne. Przewlekły stres jest jedną z głównych przyczyn dużej ilości problemów zdrowotnych (problemy hormonalne, metaboliczne, psychologiczne oraz nerwowe)
• toksyny – obecna ekspozycja człowieka na działanie różnych toksyn jest ogromna. Poczynając od farb, dywanów, kosmetyków, chemii gospodarczej, aż po jedzenie i powietrze. Nadmierna ilość toksycznych substancji przedostających się do naszego organizmu działa prozapalnie, nasila reakcje immunologiczne (alergie, nietolerancje oraz choroby autoimmunologiczne), obciąża naszą wątrobę oraz upośledza metabolizm.
• ekspozycja na światło niebieskie – telewizory, monitory, telefony komórkowe, tablety itd. emitują tzw. „światło niebieskie”, które jest odpowiednikiem światła słonecznego w południe. Stymuluje ono mózg oraz nadnercza do pracy. Jest to swego rodzaju sygnał, że mamy środek dnia i należy być aktywnym, a nie odpoczywać. Jeżeli wieczorem narażamy się na nadmierną ekspozycję światła niebieskiego, możemy doprowadzić do znacznego pogorszenia jakości snu oraz związanych z nim zaburzeń hormonalnych i metabolicznych.
• alkohol, używki, stymulanty – obecny styl życia wymusza na wielu z nas sięganie po środki stymulujące (kofeina, guarana, energetyki) lub wręcz przeciwnie – po rzeczy, które pozwalają się nam „wyluzować” (alkohol, narkotyki, leki psychotropowe). Doprowadza to do zachwiania równowagi neuroprzekaźników (lub zablokowania ich receptorów) w naszym mózgu i wiąże się z dużymi problemami zdrowotnymi i złym samopoczuciem.