Mój koszyk

0 rzeczy

Twój koszyk jest pusty.

Hipoglikemia jest stanem, z którego w większości przypadków można wyjść poprzez wprowadzenie odpowiednio zbilansowanej diety i wdrożenie aktywności fizycznej.

Osoba cierpiąca na hipoglikemię powinna być świadoma zależności pomiędzy aktywnością fizyczną, regularnymi posiłkami i ich składem a wpływem na stężenie glukozy we krwi.

Jak wyleczyć hipoglikemie

Przemyślany plan dietetyczny, suplementacyjny oraz treningowy są ściśle związane z długoterminowym powrotem do zdrowia.

Podstawą dietoterapii w leczeniu hipoglikemii jest wdrożenie protokołu żywieniowego, opartego na produktach posiadających niski oraz średni indeks i ładunek glikemiczny oraz na wyciszeniu stanów zapalnych.

Więcej o diecie w hipoglikemii przeczytasz tu

Dodatkowym zaleceniem jest zminimalizowanie poziomu stresu, którego nadmiar bardzo niekorzystnie wpływa na podniesienie poziomu kortyzolu (zwanego „hormonem stresu”), a ten z kolei jest ściśle powiązany z wrażliwością insulinową, o której możesz poczytać w artykule: insulinooporność.

Wszystko to pozwoli zmniejszyć ilość obecnych stanów zapalnych w organizmie oraz zapobiec tworzeniu się kolejnych.

Na stany zapalne mają wpływ takie czynniki jak: 

  • wspomniany nadmiar stresu,
  • deficyt snu,
  • infekcje (bakteryjne,wirusowe, grzybicze, pasożytnicze),
  • nadmiar toksyn,
  • kumulacja metali ciężkich,
  • przemęczenie,
  • antyodżwycze produkty żywnościowe z żywnością przetworzoną naczele.

Najgorszym scenariuszem jest, gdy wspomniany powyżej czynnik lub czynniki są obecne w Twoim życiu chronicznie.

Trening przy hipoglikemii

Niezwykle istotnym aspektem w pozbyciu się hipoglikemii jest wprowadzenie aktywności fizycznej. Trening poprawia wrażliwość insulinową komórek, dzięki czemu organizm lepiej wykorzystuje dostarczaną energię. Jednak należy mieć na uwadze, że musi on być odpowiednio opracowany i przeprowadzony,gdyż w przeciwnym razie może przynieść odwrotny skutek.

Niewłaściwie opracowany plan treningowy może doprowadzić do przemęczenia centralnego układu nerwowego (CUN), znacznego podniesienia poziomu kortyzolu oraz zwiększenia stanów zapalnych – zamiast ich wyciszenia i zapobiegania powstawania kolejnych.

Innymi słowy, źle dobrana aktywność fizyczna może pogłębić problemy z gospodarką cukrową lub nawet przyczynić się do ataku hipoglikemii w trakcie wykonywania wysiłku.

Jednostka treningowa musi posiadać odpowiedni:

  • charakter (siłowy, wytrzymałościowy, wydolnościowy, itd.),
  • intensywność,
  • objętość,
  • czas trwania,
  • ilość ćwiczeń i serii,
  • odpowiednią długość przerw pomiędzy seriami i ćwiczeniami.

Niezwykle ważna jest również ilość sesji treningowych w tygodniu oraz pora wykonywania treningu w ciągu dnia. Plan treningowy powinien być całkowicie spersonalizowany oraz dostosowany do możliwości i stanu zdrowia, w jakim znajduje się dana osoba.

Warto pamiętać, że osoby mające epizody hipoglikemiczne powinny zawsze mieć przy sobie jakieś źródło szybko wchłanialnych węglowodanów podczas treningu – tak, aby w razie potrzeby móc zapobiec niedocukrzeniu.

Jak zapobiegać hipoglikemii

Aby zapobiec epizodom hipoglikemii należy nauczyć się rozpoznawać jej objawy i wiedzieć jak zachować się w trakcie ataku. Gdyby doszło do niedocukrzenia w miejscu publicznym, dobrze jest mieć ze sobą informację o chorobie - w postaci kartki czy bransoletki - znacznie przyspieszy to udzielenie prawidłowej pomocy.

Należy także pamiętać, że przed intensywnym czy długotrwałym wysiłkiem, w jego trakcie oraz po nim należy sprawdzić stężenie glukoz we krwi, oraz wiedzieć jak zapobiec hipoglikemii po wysiłkowej poprzez przyjęcie mniejszej dawki insuliny, leku przeciwcukrzycowego czy dodatkowej dawki węglowodanów.

Dobrym pomysłem jest prowadzenie dzienniczka niedocukrzeń, w którym będziemy zapisywać objawy występujące przy epizodzie hipoglikemii i analizować co mogło być tego przyczyną. Dzięki takiej wiedzy będziemy mogli uniknąć podobnych sytuacji w przyszłości.

Podsumowanie

Jeżeli cierpisz na hipoglikemię reaktywną to pierwszym krokiem powinno być zadbanie o prawidłową regeneracje, ograniczenie rzeczy, które nas stresują, zadbanie o odpowiednie odżywianie eliminując z diety rzeczy, które drastycznie podniosą poziom cukru we krwi oraz produktów, które będą nasilały stany zapalne i negatywnie wpływały na funkcjonowanie organizmu.

Jednocześnie odpowiednio dobrana i przeprowadzona aktywność fizyczna jest niezwykle ważna dla poprawienia wrażliwości insulinowej komórek.

Należy pamiętać aby trenować z głową, najlepiej pod okiem wykwalifikowanego trenera tak aby sobie nie zaszkodzić.