Co robić w trakcie wystąpienia epizodu hipoglikemicznego?
Postępowanie dietetyczne w trakcie epizodu hipoglikemii jest takie samo niezależnie od tego z jakim rodzajem i przyczyną hipoglikemii mamy do czynienia.
Niezmiernie ważne jest szybkie rozpoznanie objawów i interwencja. Niestety, wiele osób zagrożonych wystąpieniem tego ostrego powikłania cukrzycy nie wie, w jaki sposób można mu zapobiegać lub je skutecznie leczyć. Chorych na cukrzycę instruuje się zwykle, aby w przypadku wystąpienia łagodnej hipoglikemii zastosowali samodzielnie leczenie polegające na spożyciu posiłku lub napoju zawierającego węglowodany.
Postępowanie w trakcie wystąpienia hipoglikemii
Z reguły hipoglikemii towarzyszą charakterystyczne objawy. Najczęściej jest to uczucie głodu połączone z nieodpartą potrzebą zjedzenia czegoś słodkiego. Może występować uczucie niepokoju, zdenerwowania, drażliwość, a nawet agresja. Do tego dochodzą trudności w skupieniu myśli, bóle głowy, zaburzenia intelektualne występujące pod postacią wolniejszego refleksu, łatwości poczynienia błędu przy prostej arytmetyce, podejmowanie błędnych decyzji. Charakterystycznym objawem są też niedocukrzenia nocne, czyli pocenie się w okolicy szyi, głowy, przyspieszenie bicia serca, kołatanie serca, zaburzenia ostrości wzroku, mrowienie w obrębie twarzy i innych części ciała.
Leczenie hipoglikemii zależy od stopnia jej nasilenia. Przy lekkim lub średnim stanie hipoglikemicznym pacjentowi podaje się 10-20 gram glukozy doustnie w postaci tabletek, żelu lub słodzonego płynu (może to być słodki napój lub pokarm). Potem podaje się węglowodany złożone (kanapka, banan itd.). Pomiar poziomu glukozy należy wykonać po 60 minutach.
Przy lekkiej hipoglikemii stan powinien ulec poprawie po krótkim czasie. Ważne jest zaprzestanie w tym stanie wysiłku fizycznego.
Ciężka postać hipoglikemii powoduje zaburzenia świadomości i trudności z połykaniem, dlatego wtedy trzeba jak najszybciej wezwać pomoc medyczną. Pacjentowi podaje się domięśniowo glukagon, a później w warunkach szpitalnych dożylnie roztwór glukozy.
Zasada 15 - 15
Łatwa do zapamiętania zasada mówi o tym, aby:
Zjedź 15 g szybko przyswajalnych węglowodanów (o wysokim indeksie glikemicznym) i zmierzyć glukozę po 15 min, jeśli jest < 70 mg/dl, spożyć kolejną taką samą dawkę węglowodanów.
Bardziej rozbudowany schemat postępowania, który trzeba wykonać kiedy cukier we krwi drastycznie spadnie, można przedstawić w trzech krokach.
Warto go zapamiętać, niezależnie od tego czy nam towarzyszą objawy hipoglikemii, czy będziemy w przyszłości pomagać komuś u kogo one wystąpią.
- Zjedz lub wypij od 15 do 20 gramów szybko wchłanialnych węglowodanów. Są to słodkie pokarmy lub napoje bez białka lub tłuszczu, które łatwo przekształcają się w cukier w organizmie.
- Ponownie sprawdź poziom cukru we krwi po 15 minutach. Jeśli poziom cukru we krwi jest nadal niski zjedz lub wypij kolejne 15 do 20 gramów węglowodanów prostych i ponownie sprawdź poziom cukru we krwi po 15 minutach. Powtarzaj te kroki, aż poziom cukru we krwi wróci do normy.
- Zjedz przekąskę lub posiłek. Gdy poziom cukru we krwi powróci do standardowego zakresu, zjedzenie zdrowej przekąski lub posiłku może pomóc zapobiec kolejnemu spadkowi poziomu cukru we krwi.
Co dokładnie zjeść w trakcie epizodu hipoglikemii?
Pierwszy krok w ramach postępowania mówi o tym, aby zjeść 15 g węglowodanów. Z praktycznego punktu widzenia, nie każdy może wiedzieć co zawiera akurat taką ilość węglowodanów łatwoprzyswajalnych.
Ile to jest 15g cukru?:
- Pół banana
- Około pół szklanki soku pomarańczowego (lub innego)
- Około pół szklanki coli (150 ml) z cukrem
- Saszetka z glukoza (dla cukrzyków)
- Łyżeczka miodu
- Garść (25 g) rodzynek
- Łyżka (15 g) lub trzy kostki cukru
- Cztery (15 g) landrynki
- Garść (20 g) żelek – różnice między produktami, dobrze spradzić w jakich żelkach ile jest cukru.
Dla swojego bezpieczeństwa – przed wykonaniem OGTT (wypiciem 75 g glukozy) powinieneś sprawdzić poziom insuliny i glukozy na czczo (kilka dni wcześniej), aby mieć pewność, że nie cierpisz na niezdiagnozowaną cukrzycę (brzmi mało realnie – ale uwierz mi, że takie przypadki się zdarzają) i nie przekręcisz się po wypiciu 75 g glukozy (w laboratoriach nie ma insuliny, tak więc jeżeli okazałoby się, że masz cukrzycę to po takiej ilości cukru możesz mieć hiperglikemię prowadzącą do uszkodzenia mózgu, śpiączki, a nawet śmierci).
Co robić gdy mam insulinooporność ?
Insulinooporność jest stanem, który można ustabilizować poprzez odpowiednią dietę i trening.
Podstawowym elementem jest wprowadzenie odpowiedniego protokołu żywieniowego i wyciszenie stanów zapalnych.
Szczególną uwagę należy zwracać na produkty z wysokim ładunkiem glikemicznym oraz indeksem insulinowym.
Bardzo istotne jest zmniejszenie poziomu stresu,ponieważ nadmiar kortyzolu (potocznie nazywanym „hormonem stresu”) negatywnie wpływa na wrażliwość insulinową.
Insulinooporność to rozległy stan zapalny, dlatego należy zadbać o poprawę regeneracji, odpowiednie odżywienie organizmu oraz wyeliminowanie wszystkich negatywnych czynników środowiskowych (nadmiar toksyn, otaczanie się ludźmi, którzy nas denerwują, stres, przemęczenie itd.).