Mój koszyk

0 rzeczy

Twój koszyk jest pusty.

Hipoglikemia to dość złożona przypadłość i może mieć różne oblicza. Do dziś nie poznano do końca mechanizmów i powodów jej występowania (etiologii). Istnieje jednak szereg różnych czynników, które można podejrzewać o wpływ na występowanie hipoglikemii. Jeżeli chcesz poznać przyczyny występowania tego zaburzenia metabolicznego - przeczytaj poniższy artykuł.

Stężenie glukozy we krwi regulują dwa hormony insulina i glukagon. Insulina zostaje uwolniona przez trzustkę na skutek zwiększenia stężenia glukozy we krwi np. po posiłku. W celu zmniejszenia poziomu cukru we krwi hormon ten doprowadza do przekierowania nadmiaru glukozy do mięśni i tkanki tłuszczowej oraz tym samym hamuje działanie przeciwstawnego hormonu, czyli glukagonu.

Kiedy stężenie cukru we krwi zmniejsza się, aktywują się rozmaite mechanizmy, które zabezpieczają organizm przed hipoglikemią, w głównej mierze zostaje zahamowane działanie insuliny i zwiększa się wydzielanie glukagonu, który uwalnia cukier z magazynów (min. tkanki tłuszczowej i mięśni).

Mechanizmy omówione wyżej ulegają zaburzeniu u osób chorujących na cukrzycę typu 1 oraz długotrwającą cukrzycę typu 2. Dlatego do hipoglikemii dochodzi najczęściej u osób chorujących na cukrzycę leczonych insuliną i doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi.

Coraz częściej jednak obserwowany jest wzrost zapadalności na inny rodzaj hipoglikemii, czyli hipoglikemię reaktywną. Występuje ona u osób nie chorujących na cukrzycę, zazwyczaj u młodych i aktywnych. Częściej u kobiet, ale nie jest to regułą. Przyczyną występowania tej przypadłości nie będą wtedy leki przeciwcukrzycowe tylko bezpośrednio: zaburzone funkcjonowanie gospodarki węglowodanowo - insulinowej i pośrednio: nieodpowiednia dieta i styl życia.

Poniżej rozwinięcie tematu "skąd bierze się hipoglikemia".

Skąd bierze się hipoglikemia

Istnieje wiele różnych powodów przez które może wystąpić hipoglikemia. Najczęstszym problemem jest przewlekły stres, kiepska jakość snu i nieprawidłowa dieta powodująca duże wahania cukru we krwi.

Aby skutecznie pozbyć się hipoglikemii należy najpierw ustalić przyczynę, która była czynnikiem spustowym do wystąpienia problemów z gospodarką cukrową, aby wiedzieć z czym i w jaki sposób się mierzyć. Zrozumienie tych zagadnień pozwoli dobrać odpowiednie strategie żywieniowe ale też całościowo zmienić styl życia, aby okiełznać spadki glukozy we krwi.

Warto zaznaczyć, że leczenie farmakologiczne i suplementacja przy hipoglikemii są jedynie dodatkiem, a największy wpływ na uregulowanie poziomu cukru we krwii mają czynniki związane z odżywianiem, odpowiednią regeneracją organizmu (sen) oraz wprowadzeniem dobrych nawyków do swojego życia (ograniczanie czynników stresogennych, work-life balance, funkcjonowanie zgodnie z rytmem dobowym, odpowiednia ilość odpoczynku itd.).

Przyczyny hipoglikemii samoistnej:

  • insulinoma i inne nowotwory,
  • ektopowe wydzielanie jednego z peptydów insulinopodobnych,
  • przewlekła niewydolność kory nadnerczy (np. w chorobie Addisona) lub przysadki mózgowej,
  • glikogenozy,
  • nesidioblastoza,
  • choroby nerek powodujące glukozurię,
  • choroby trzustki,
  • niedobór hormonów działających antagonistycznie do insuliny (np. niedoczynność tarczycy, niedoczynność przedniego płata przysadki mózgowej lub niedoczynność kory nadnerczy),
  • duże guzy pozatrzustkowe (65% włókniaki lub mięsaki wewnątrz- i zaotrzewnowe),
  • hipoglikemia polekowa (w tym wywołana nieuzasadnionym, celowym lub przypadkowym zastosowaniem insuliny lub pochodnych sulfonylomocznika; poalkoholowa, po salicylanach, chininie); inne leki mogą wzmacniać wpływ pochodnych sulfonylomocznika (np. sulfonamidy, pochodne kumaryny, klofibrat),
  • głodzenie, jadłowstręt psychiczny, niedożywienie, kwasica mleczanowa, zbyt intensywny wysiłek fizyczny,
  • przeciwciała przeciwko insulinie lub przeciwko receptorowi insulinowemu.

Przyczyny hipoglikemii reaktywnej:

  • czynniki związane z przewodem pokarmowym (szybkie opróżnianie żołądka, np. po całkowitej gastrektomii, wagotonii),
  • upośledzona tolerancja glukozy jak w cukrzycy (łagodna, o początku w wieku dorosłym),
  • czynnościowa (idiopatyczna),
  • rzadkie zaburzenia (np. dziedziczna nietolerancja fruktozy, galaktozemia, rodzinna nietolerancja galaktozy i fruktozy),
  • zespół poresekcyjny po resekcji żołądka,
  • rzadkie defekty genetyczne.

Przyczyny hipoglikemii egzogennej

  • względne lub bezwzględne przedawkowanie insuliny lub doustnych leków przeciwcukrzycowych,
  • interakcje wyżej wymienionych leków z innymi lekami.

DIETETYK KLINICZNY

Pozbądź się hipoglikemii. Odzyskaj zdrowie oraz spokój.

Nie pozwól by hipoglikemia w dalszym ciągu obniżała jakość Twojego życia. Przez ostatnie 12 lat pomogłem pozbyć się hipoglikemii setkom osób i chętnie pomogę również Tobie.

Hipoglikemia - podsumowanie

Jak widzisz, istnieje wiele różnych przyczyn prowadzących do powstania problemów z gospodarką cukrową. Większość z nich jest bardzo rzadka, a w większości przypadków głównym czynnikiem jest przewlekły stres, zła dieta oraz kiepska jakość snu.

Gdy już określisz, które z tych czynników są winowajcą Twoich problemów z poziomem cukru we krwi – musisz go jak najszybciej wyeliminować, a następnie wprowadzić odpowiednią strategię wyjścia z choroby.

Pamiętaj, że im dłużej dochodzi do spadków cukru we krwi, tym większe są ich konsekwencje oraz czas potrzebny na wyjście z choroby.

Hipoglikemia jest stanem, który bezpośrednio zagraża Twojemu życiu, a każdy epizod niedocukrzenia niesie ze sobą wiele konsekwencji zdrowotnych.

Dietetyk kliniczny

Hipoglikemia to nie wyrok!

Nazywam się Dawid Woźniakowski jestem dietetykiem, trenerem i wykładowcą z ponad 12 letnim stażem zawodowym.

Specjalizuję się w problemach nie tylko w zaburzeniach gospodarki weglowodanowej i hipoglikemii, ale też w innych chorobach metabolicznych oraz problemach autoimmunologicznych od ponad 8 lat.

Mam tu na myśli m.in:

  • hipoglikemię reaktywną,
  • chorobę Hashimoto,
  • insulinooporność,
  • hiperinsulinemię,
  • tężyczkę,
  • PCOS,
  • hiperprolaktynemię.

Skąd taka specjalizacja? Otóż od ponad 18 lat cierpię na hiperprolaktynemię, hiperinsulinemię, insulinooporność i jestem po 17 ciężkich zabiegach chirurgicznych.

Sam nigdy nie trafiłem na profesjonalną pomoc w zakresie moich zaburzeń metabolicznych i hormonalnych - dlatego po okiełznaniu swoich problemów zdrowotnych, postanowiłem pomagać innym.